Ik had zijn vertrouwen gewonnen, zei de boer.

Publicatiedatum: 9-08-2023

Dit interview is onderdeel van een project van het Groenpact Jongerenplatform. De jongeren van het platform zijn met hun inspirator in gesprek gegaan over inspireren, motiveren en verbinding maken. Lees de andere interviews op onze website.

Over het waarom van activisme

Bine Liem: “Ik heb veel meegekregen van huis. Mijn ouders hebben geen achtergrond in duurzaamheid, maar mijn zus wel. Zij kwam thuis met verhalen over veganistisch leven en protesteren… dat stak me aan. Ik ben gaan onderzoeken wat ik zelf kon doen. Zo kwam ik ertoe om een bestuursjaar te doen bij Studenten voor Morgen, en vandaar ben ik het duurzaamheidswereldje in gerold.”

Fides: “Mijn studiekeuze, social design, is een gevolg van hoe ik altijd al naar de wereld kijk. Als social designer vraag je je doorlopend af waarom dingen zijn zoals ze zijn. Hoe onze samenleving geregeld is en waarom. Daarnaast heb ik als kind ook veel gereisd met mijn ouders. Behalve de materiële armoede die ik in andere landen zag, zag ik ook veel warmte en verbinding. Bij thuiskomst verwonderde ik me dan over de armoede hier: een armoede in de vorm van afstandelijkheid, ten opzichte van de natuur en van elkaar.

"Ik zag hier armoede - in de vorm van afstand tot de natuur en tot elkaar."

‘Broodje Poep’ is het activistische project waarin ik Nederlanders aanzet om hun eigen poep in te leveren bij boeren - zodat die het kunnen gebruiken om hun land mee te bemesten. Het komt precies uit die verwondering voort. Als ik frustratie om kan zetten in verwondering, dan word ik creatief.”

Ontwerp: Amy den Dekker

Over bruggen slaan

Bine: “Wij hebben de onderwijsinstellingen vanuit Studenten voor Morgen een maatstaf voorgehouden in de vorm van de SustainaBul: een landelijke meting van duurzaamheidsfactoren bij universiteiten. Maar dan moet je zoiets generieks als ‘duurzaamheid’ vertalen naar precieze omstandigheden bij elke instelling; je kunt de ene niet zomaar met de andere vergelijken. Die oefening vraagt dat ik me inleef in hun wereld.”

Fides: “Een van mijn mooiste momenten was het moment waarin ik van een boer hoorde dat ik zijn vertrouwen had gewonnen. Hij zag eerst weinig in mijn project; vervolgens deed hij wel mee, maar wilde hij er geen aandacht voor krijgen. Hij wantrouwde de media, wantrouwde de ander. En toen, na de interacties met burgers tijdens het evenement Give a shit, waarbij mensen dus echt komen poepen op de boerderij, was hij helemaal om! ‘Je hebt mijn vertrouwen gewonnen’, zei hij. Ik was tot tranen toe geroerd.”

Over polarisatie

Bine: “Bij Groenpact Jongerenplatform voeren we soms hoogoplopende discussies, met mensen uit allerlei vakgebieden. Zo schreven we een voedselbrief als reactie op het landbouwakkoord dat er hopelijk ooit komt. De vraag was ‘wat is de plek voor duurzame veehouderij in Nederland?’ Die term is voor mij een contradictie, want naar mijn mening is veehouderij bijna niet duurzaam te realiseren. Maar in die discussie zie ik wel heel scherp wat dat betekent voor de agrariërs met wie ik in het Platform zit. Ik zeg eigenlijk dat voor hun inkomen geen plek is. Dat zet me aan tot nadenken.”

Fides: “Ik zie dat in zulke discussies vooral de mentaliteit het verschil maakt. Sta je erin met jouw waarheid als een rotsvast gegeven, dan komen we niet veel verder. Maar heb je een open houding en ben je nieuwsgierig naar mij, dan ben ik nieuwsgierig naar jou toe. Daar haal ik enorm veel voldoening uit. Dan hoef ik jou niet te overtuigen en jij hoeft mij niet te overtuigen, maar ik kan wel oprecht mijn eigen overtuigingen opnieuw bevragen door ze aan de jouwe te spiegelen.”