Practoraat Water verrijkt Zeeuws mbo-onderwijs

Tekst: Kirsten van Valkenburg
Beeldmateriaal: Scalda College

De student van nu leest niet graag. Maar je hebt als groene opleidingen binnen Scalda wel een waardevol boek voor je studenten over het Zeeuwse landschap. Hoe krijg je de inhoud bij je studenten? Alexander Giele is docent-onderzoeker bij het practoraat en weet het wel: “Gamification!” En dat werd de bijdrage van mbo-studenten ICT aan het project ‘Dynamische dijklandschappen’ binnen het practoraat. Ze bouwen een Minecraft-achtige omgeving waar hun groene collega-studenten straks mee aan de slag gaan.

Alexander Giele

"Een Minecraft-achtige omgeving waar groene collega-studenten mee aan de slag gaan"

 Zo leren de studenten van de opleidingen loonwerk, teelt en hovenier over het Zeeuwse landschap van vroeger, nu en de toekomst. Alexander: “Bouw een dorp en laat het overstromen. Hoe ziet dat eruit? Wat doet dat met je akkerbouwperceel en met je tuin? Deze tool moet vooral het gesprek op gang brengen over het unieke Zeeuwse landschap en de uitdagingen daarvan.”

Beelden uit de game die ICT-studenten maakten

Professioneel aan het werk

Het werken aan een realistische opdracht motiveert studenten enorm, is de ervaring van practor Marco Lengton. “De ICT-studenten werken met een opdrachtgever, het practoraat, aan een opdracht uit hun eigen omgeving. Het lectoraat Datascience van HZ University of Applied Sciences is de expert die zij kunnen inschakelen. Werken in zo’n setting? Dat nemen de studenten heel serieus, ze zijn echt als professionals aan het werk!”
Alexander vult enthousiast aan: ”De studenten gaan als een speer. Ze vertalen het project vlot in werkafspraken, kijken naar de expertise van iedere student en vragen zich meteen af wat iedereen kan bijdragen.” En de studenten ondervinden dat een ICT’er zich ook kan bezighouden met maatschappelijke context. “Die brede blik, dat voegt echt iets toe aan hun opleiding en handelingsperspectief,” concludeert Alexander.

Marco Lengton

Mbo-student belangrijk

Het practoraat is nu een jaar onderweg. Er lopen vijf projecten, er is net een projectaanvraag goedgekeurd en de volgende projectaanvraag staat in de startblokken. “We hebben een fantastisch team met vijf docent-onderzoekers. Iedereen is enthousiast en we gaan snel,” vertelt Marco trots. “Wat helpt is dat Scalda veel verschillende mbo-opleidingen heeft en de lijnen kort zijn.”

"De mbo-student is degene die uitzoekt of een oplossing in de dagelijkse praktijk ook echt werkt"

Marco’s rol is die van verbinden en faciliteren. “Ik heb het netwerk en als ik dat niet heb, dan zoek ik dat op.” Hij legt verbindingen met bedrijven, met overheden, met lectoren en andere onderwijsinstellingen. Marco benadrukt: “Ik vind de mbo-student erg van belang. Zij zijn degenen die uitzoeken of een oplossing in de dagelijkse praktijk ook echt werkt. En zij zoeken uit of je er op een duurzame manier je geld mee kunt verdienen.”

Toekomst

Marco kijkt ook al vooruit, hoe blijven alle ontwikkelingen uit het practoraat duurzaam in het onderwijs aanwezig? “Het practoraat bestaat vier jaar en daarna moet het overbodig zijn,” aldus Marco. Eén van de doelen van het practoraat is dat het onderwerp water in de opleidingen van Scalda is verweven. Dat de maatschappelijke relevantie van water voor alle studenten duidelijk is. Marco: “De opleidingen en de markt moeten dan de gestarte ontwikkelingen gaan overnemen. Zijn er dan andere vormen van onderwijs, andere opleidingen? En hoe passen we dat in de Scalda-organisatie in? Dat is nog een zoektocht.”

"Het practoraat bestaat vier jaar en daarna moet het overbodig zijn"

Samen

Het practoraat werkt volop samen met bedrijven en overheden. In het project ‘Klimaatadaptatie Zeeland’ worden een wijk in Middelburg en een wijk in Vlissingen klimaatadaptief gemaakt. Marco: “Hier werken we samen met gemeenten, de provincie, bedrijven en de wijkbewoners. Onze studenten brengen innovatieve hovenierskennis in dit project in. Denk aan kennis over wadibeplanting en over onderhoudsvriendelijke beplanting in een klimaatadaptieve omgeving.”
Bij het project ‘EC-meten is weten’ wil de provincie Zeeland de verzilting van het oppervlaktewater in kaart te brengen. Marco vertelt: “Alle studenten van onze teeltopleidingen meten met een zg. EC-meter het zoutgehalte in het oppervlaktewater van hun stagebedrijf. Alle data worden verzameld op een grote kaart, die we samenvoegen en vergelijken met data uit andere bronnen. Dat levert bij ons, bij studenten en agrarisch ondernemers veel vragen op. Denk aan: Is de mate van verzilting te voorspellen? Waar is dit van afhankelijk? Is een andere manier van beregenen beter? Is dit een gewas dat ik in de toekomst nog kan telen? Zo komen we met elkaar tot nieuwe inzichten en mogelijkheden.”

Project

"Is de mate van verzilting te voorspellen?"

‘Scheiding onderwijsniveaus moeten we vanaf’

Het practoraat werkt ook samen met andere onderwijsinstellingen. Marco somt op: “De lectoraten Data Science, Aquaculture in Delta Areas en Resilient Deltas, allemaal van HZ University of Applied Sciences.” En bij het gloednieuwe Delta Climate Center in Vlissingen is Scalda een gelijkwaardige partner rondom deltavraagstukken. “Daar werken we samen met WUR, Universiteit Utrecht, University College Roosevelt, HZ University of Applied Sciences en NIOZ (Koninklijk Nederlands Instituut voor Onderzoek der Zee). We zijn daar bijvoorbeeld bezig met een project rondom eiwittransitie met zilte teelten en aquacultuur,” vertelt Marco enthousiast. “Daar worden de studenten aquacultuur en horeca bij betrokken. We delen inzichten, kennis en netwerken. Dat is enorm verrijkend voor alle partijen.” Marco is overtuigd: “We moeten af van de scheiding tussen mbo, hbo en universiteit. Met elkaar kunnen we zoveel moois doen.”